افول پیشِ رو: آینده صادرات سوخت فسیلی استرالیا
پیشبینی خزانهداری از افول یک صنعت قدیمی
استرالیا سالهاست بهعنوان یکی از بزرگترین صادرکنندگان زغالسنگ و گاز طبیعی مایع (LNG) شناخته میشود. اما بر اساس مدلسازی جدید خزانهداری، درآمد حاصل از این بخشها تا سال ۲۰۳۵ بیش از ۵۰ میلیارد دلار استرالیا کاهش خواهد یافت و این کاهش تا سال ۲۰۵۰ به کمتر از ۳۰ میلیارد دلار خواهد رسید.
آنچه مدلسازی خزانهداری نشان میدهد:
پیشبینیها هشداردهنده است.
ارزش صادرات زغالسنگ و گاز طبیعی مایع که در حال حاضر حدود ۱۳۰ میلیارد دلار استرالیا (۲۰۲۵) برآورد میشود، تا ۲۰۳۰ بیش از ۶۰ میلیارد دلار کاهش خواهد یافت.
تا ۲۰۵۰، درآمد صادرات سوختهای فسیلی به کمتر از ۳۰ میلیارد دلار سقوط خواهد کرد.
در زمینه تولید:
- تولید گاز و LNG تا ۲۰۳۵ حدود ۲۴ تا ۲۷ درصد و تا ۲۰۵۰ حدود ۶۶ تا ۶۸ درصد کاهش مییابد.
- تولید زغالسنگ تا ۲۰۳۵ حدود ۴۲ تا ۵۱ درصد و تا ۲۰۵۰ حدود ۷۱ تا ۷۴ درصد پایین خواهد آمد
این نتایج در سه سناریو مختلف ثابت باقی میمانند:
-
سناریوی پایه – ادامه سیاستها و اهداف موجود.
-
سناریوی صادرات تجدیدپذیر – رشد در کالاهای سبز (مانند هیدروژن سبز).
-
سناریوی بینظمی – بدون هدفگذاری جدید یا با تعهدات ضعیف تا ۲۰۳۵.
هر سناریویی را که نگاه کنیم، روند کاهش واضح است.
محرکهای اصلی کاهش
چند عامل کلیدی این سقوط را رقم میزنند:
-
کاهش تقاضای جهانی برای سوختهای فسیلی بهویژه با سرعت گرفتن تعهدات کشورها برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای.
-
سیاستهای جدید شرکای تجاری که روزبهروز بیشتر با اهداف محدود کردن گرمایش جهانی هماهنگ میشوند.
-
افزایش تقاضا برای کالاهای سبز مثل هیدروژن و آمونیاک سبز، مواد معدنی حیاتی (لیتیوم، نیکل، کبالت) و فلزات پاک مانند آهن و آلومینیوم.
پیامدها و ریسکها
این پیشبینیها چند پیامد جدی برای استرالیا دارند:
-
ریسک اقتصادی: کاهش درآمدهای فسیلی میتواند صنایع، مناطق و کارگران وابسته به زغالسنگ و گاز را با بحران روبهرو کند.
-
نیاز به برنامهریزی گذار: افت صادرات فسیلی ممکن است زودتر از انتظار رخ دهد. بنابراین استرالیا باید در زمینه گذار انرژی، تنوع اقتصادی، آموزش مجدد و زیرساختهای تجدیدپذیر سرعت بگیرد.
-
فرصت در بخش سبز: خبر خوب اینکه صادرات سبز میتواند از ۳۰ میلیارد دلار فعلی به دستکم ۸۰ میلیارد دلار تا ۲۰۳۵ برسد و در ۲۰۵۰ به ۱۰۹ تا ۱۷۸ میلیارد دلار افزایش یابد.
دیدگاهها و واکنشها
-
آلیسون رییو (مؤسسه گرتن) هشدار داده این مدلسازی «بمب حقیقت» را منفجر کرده و نشان داده باید با واقعیت کاهش اجتنابناپذیر تقاضای فسیلی روبهرو شویم.
-
تیم باکلی (Climate Energy Finance) حتی آن را یک «اسب هدیهای» توصیف کرد که ممکن است به «نفرین منابع» تبدیل شود.
-
صنعت گاز همچنان بر نقش LNG در گذار انرژی و امنیت انرژی منطقه تأکید دارد، بهویژه برای آسیا. با این حال، حتی پیشبینیهای خودشان هم کاهش ارزش و حجم را تأیید میکند.
مسیر پیشِ رو
برای اینکه استرالیا غافلگیر نشود، چند اقدام حیاتی است:
-
تنوعبخشی اقتصادی: سرمایهگذاری در بخشهایی که در دنیای بدون کربن رشد میکنند.
-
سیاستگذاری شفاف: اهداف بلندپروازانه برای کاهش انتشار و ایجاد اطمینان برای سرمایهگذاری سبز.
-
حمایت از جوامع آسیبپذیر: ایجاد شغلهای جدید، آموزش دوباره و سرمایهگذاری در زیرساختها.
-
همکاری بینالمللی: با تغییر بازارها، دیپلماسی و توافقات تجاری نقش بیشتری پیدا میکنند.
جمعبندی
یافتههای خزانهداری یک زنگ بیدارباش است. درآمد صادرات سوختهای فسیلی استرالیا در چند سال آینده به شدت کاهش خواهد یافت. زمان و شدت آن به سیاستهای داخلی و جهانی بستگی دارد، اما مسیر کلی روشن است.
آیا استرالیا به اندازه کافی سریع حرکت میکند تا به جای بازنده، برنده آینده سبز جهان باشد؟